Einde NBSB bekeravontuur

Dubbelschaak ’97 heeft een mooie speellocatie in Boxtel bij Grand Café Rembrandt. Er is maar één manco, parkeren, op dinsdag avond rond 20:00. En als de straten nu vol waren geweest met winkelend publiek wegens koopavond of iets dergelijks … maar nee, niemand te zien. Hans Sinnige reed mij, Joost Hoogendoorn en Stan Heijmans waren op eigen gelegenheid. Hans heeft ervaring met fout parkeren en de administratieve belasting die een gemeente daarop heft, met name bij de wedstrijd tegen de Baronie. En natuurlijk met een eega aan wie je dat allemaal moet uitleggen en die daar doorgaans “not amused” over is (misschien dat ik als ervaringsdeskundige beter het woordje “zijn” kan gebruiken). Dus illegaal en/of dubbel parkeren was niet bespreekbaar terwijl legale parkeerplekken pas toen we weer naar huis gingen in overvloed beschikbaar waren. Hans probeerde de parkeerboete nog te compenseren door tegen de richting in een eenrichtingsstraat in te rijden maar dat leverde, wegens gebrek aan BOA’s en dienders, er was überhaupt niemand op straat te zien, geen resultaat op. Uiteindelijk toch een plek gevonden waar Hans voor het lieve bedrag van 20 cent tot de volgende ochtend 9:00 mocht blijven staan. Hij heeft de gok genomen en niet betaald. De tijd zal het leren of deze bespaarde 20 cent het zoveelste bewijs van “pennywise, poundfoolish” wordt.

Voor de afwisseling hadden we Joost H. deze keer op bord 2 gezet. In chronologische volgorde speelde Hans remise, ondergetekende verloor, andere Joost won en Stan verloor. Dit is tevens de omgekeerde bordvolgorde.

Bord 1; Weinig beeld van. Die keer dat ik op het bord keek leek het mij dat Stan weleens beter heeft gestaan, maar dat zegt weinig. Ik heb aan Stan gevraagd wat korte regels over de partij te schrijven en als ik die ontvang pas ik dit verslag daarop aan.

Nagekomen commentaar van Stan “In het kort komt het erop neer dat zwart de zwartveldige loper kon behouden en daardoor een pion won. Het eindspel was voor zwart niet makkelijk maar mijn tegenstander deed dat vakkundig.”

Bord 2; Joost H. deed wat van hem verwacht mag worden, winnen. Hier kwam Scandinavisch op het bord en ik moet eerlijk zeggen dat ik op een gegeven moment de indruk had dat wit wat beter stond. Maar iemand van het niveau van Joost weet daar uiteindelijk wel raad mee en hij combineerde zijn tegenstander vrolijk van het bord.

Bord 3; Ondergetekende heeft een trend gebroken. Won ik voorheen van 1900plus spelers en verloor ik van 1800min spelers, deed ik het nu andersom, althans ik verloor van een 1900plus speler. Grünfeld met wit en mijn probleem is dat ik dit weinig tegen krijg. 17 zetten theorie, dat dan weer wel, alhoewel alles vanaf pakweg zet 10 nieuw voor mij was. Ik stond toe dat zwart een stevige aanval op f2 kon starten en die leidde uiteindelijk naar mat op zet 29.

Bord 4; Hans baalde er een beetje van dat hij zichzelf zwart had gegeven (ik achteraf ook). Daar stond dan weer tegenover dat hij zijn geliefde Najdorf op het bord kreeg. En dan nog wel in de klassieke vorm met Lg5 en Df3 voor wit. Zoals gebruikelijk bij Hans werd het een scherpe partij met een ingewikkelde en rommelige stelling. Omdat de stand op de andere borden er op dat moment niet zorgwekkend uitzag bood Hans remise aan wat na overleg met de teamleider van de Dubbelschakers werd aangenomen.

Joost Duquesnoy