Weekblad Waalwijk – Schaken is energie

Dit mag dan wellicht vreemd klinken (lezen), immers: schaken is grotendeels stilzitten, maar het is echt zo. Weinig dingen zijn zo vermoeiend als een zware partij schaken. Natuurlijk, de moestuin omspitten valt ook niet mee, maar echt, schaken vreet energie. Of dat door de spanning komt, ik weet het niet. Vanwege foutgevoeligheid (een briljante partij wordt verknald door 1 klein foutje!!) is er continu concentratie en zorgvuldigheid nodig. Deze aanhoudende stress (en ik heb het over partijen van 3 – 4 uur) maakt dat je na afloop amper meer kunt lopen van vermoeidheid.

En als we het over energie hebben moet ik het natuurlijk over onze jeugdafdeling hebben. Deze kleineren bulken van de energie. Energiebommen, dat zijn het. Daar kunnen wij als de al wat oudere volwassenen niet meer tegenop. Onvermoeibaar. Neem nou bijvoorbeeld Biek (prachtige naam, zou het een afkorting van Lambiek zijn??). Jong manneke,. Niet kapot te krijgen. Natuurlijk wil hij het liefst rennen, stoeien, schreeuwen, voetballen, etc… Hij moet de energie in zijn lijf kwijt. Ga zo iemand maar eens schaakles geven. Valt nog niet mee. Maar echt, zet hem achter een bord met stukken en hij concentreert zich op de stelling. Je ziet hem zich inspannen. En daarmee doel ik dan op zijn hersenen, want veel te bewegen valt er niet. Prachtig, prachtig. En natuurlijk houdt hij dat geen 4 uur vol. Dat snapt een kind. Mooi hoor, onze jeugdafdeling.

Van de donderdagavond weet ik wederom weinig. Veel borden. Ik moest met zwart tegen Leon. Pffff, dat betekent urenlang verdedigen. Zwaar, moe, somber, ellendig, etc..etc…. maar wel gehouden. Niet ontevreden, remise in the pocket. Andere uitslagen weet ik amper nog. U moet maar even op onze (overigens splinternieuwe en tevens prachtige) site.svwaalwijk.nl kijken. Kunt U zowat alles volgen.

Zaterdag 20/9 uit tegen ‘tPaardje in Made. Aahhh, het zaterdag schaken begint weer. Met een sterk achttal het opnemen tegen een mogelijk evenzo sterk achttal van een andere vereniging. Mooi. Nieuwe tegenstanders. Belangrijk  want externe competitie. Ander clublocaal. Allemaal leuk. Nog leuker werd het toen ik als eerste klaar was (alhoewel naast schaken wachten ook zeer vermoeiend is!). Mijn tegenstander vergaloppeerde (moeilijk woord Roel, heb ik goed geschreven?) zich in de opening en weliswaar moest ik nog even secuur verder spelen, maar de winst kwam niet in het geding. Na 4-0 door vier winsten onzerzijds bracht invaller Robert het beslissende half puntje binnen (thx Rob!) en was de match gewonnen. Na afloop bleek het 7-1 (er werd ook een remise op 5 overeengekomen) en hadden we dus dik gewonnen en staan daarmede reeds op 1 in de competitie (op doelsaldo zogezegd!). Dat nu maar eens zien vast te houden……

Puzzel

De puzzel van vorige week.